مقدمه
انسانها برای یک زندگی مسالمتآمیز همراه با آسودگی
خاطر نیازمند حداقلی از آسایش و آرامش در پرتو احترام و رعایت آزادیهای عمومی و حقوق
اساسیشان هستند تا بتوانند در این محیط راه کمال و سعادت خویش را بنا به هر باور و
عقیدهای و هدف و انگیزهای بپیمایند تا نهتنها خود از آسیبها و کاستیهای پایمال
شدن آسایش، آزادی و حقوقشان مصون بمانند، بلکه جامعهی بشری که مجموعهای از تکتک
همین افراد است به صلحی فراگیر و به دور از هر گونه خشونت و جنگطلبی دست یابد.